Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

segunda-feira, 26 de maio de 2014

Evolução _ Evoluado




Evolução

Na arena do tempo,

com amor me move

a cósmica inteligência.

 
O que sou eu?

Partícula livre

do pensamento

de Deus.

 
Na teia da consciência

escoam  eras,

oceanos e desertos;

 
Ecos de flora e fauna

na lenta construção

da minha humanidade.

 
É por isso

que não tenho idade,

sou apenas vida

na eternidade.



Evoluado


Sur l’ areno de l’ tempo,

kun amo min movas

la kosma inteligento.

 
Kio mi estas?

Libera pensero

de Dio.

 
En la retejo de l’ konscio

fluas eraoj,

oceanoj kaj dezertoj;

 
Eĥoj de flaŭro kaj faŭno

dum tia lanta nasko

de mia homeco.
 
Pro tio, mi ne aĝas,

mi nur vivas

en l’ eterneco.

 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 26/05/2014.

sexta-feira, 23 de maio de 2014

Calendário _ Kalendaro




https://www.youtube.com/watch?v=AauGBCVDMn0


Calendário

Só agora me dei conta
de que maio se acaba,
por causa do aniversário
pendurado na ponta
do calendário.
 
Lá fora a vida azula

em sol  de outono amável
e o silêncio das árvores
desdenha da  loucura
ruidosa das ruas.

Mas no piano que flutua

na sala, Chopin dedilha

meu tempo: presente

de estrelas dolentes,
enfim adormecidas.



Kalendaro

Nur nun mi ekkomprenis,

ke Majo finiĝas
ĉar mia datreven’

pendas ĉe l’ pinto
de l’ kalendaro.


Ekstere  vivo bluas


per milda sun’ aŭtuna
kaj la silent’ de l’ arboj

la frenezon bruan
de l’ stratoj  malŝatas.


Sed ĉe la ĉambro,

sur la pian’ flosanta
la tempon plukas Chopin,

regal’ el steloj plendemaj,
finfine  dormantaj.
 
Juiz de Fora, 23/05/2014.
Maria Nazaré Laroca
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

terça-feira, 20 de maio de 2014

Intervalo _ Intertempe




Intervalo

Entreaberta a cortina do sonho:

a alma do poeta reescreve

o cálido langor do outono.

 

Demiurgo, o bardo

desconstrói a angústia

das brumas da loucura.

 

E então recria o voo

da poesia do mundo

e fecunda a epifania

que ilumina

 a folha

                 em

                          branco
 
da sua fragilidade.




Intertempe


Duonmalfermiĝas 

la kurten’ de l’ sonĝo:

l’ anim’ de l’ poet’ reskribas

de l’ aŭtun’ l’ ardan langvoron.


Demiurgo, l’ aedo

malkonstruas l’ angoron,

kiu kuŝas en l’ ombroj

de l’ frenezo.

 

Kaj tiam li rekreas

la flugon de l’ mondpoezio

kaj fekundigas l’ epifanion,

kiu lumigas la folion blankan
 
de lia fragileco.
 
 
 
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 20/05/2014.
 

quinta-feira, 1 de maio de 2014

Crise _ Krizo




Crise

Emudeceu o aedo,
desencantou-se a lira.
Por que ainda escrevo
se tudo já foi dito?

Quisera ter a verve
sublime de Petrarca
para o Amor louvar.

Meu coração, porém,
mais pensa do que sente,
nesse deserto ingente.

Não se perfura a gota
d’água que tremula
na folha nua ao sol.

Mas na leira da palavra,
a poesia escava
a aurora que acende
minha derradeira rosa.



Krizo

Poeto silentiĝis
per liro elreviĝinta.
Kial mi ankoraŭ verkas
se ĉio jam diritas?

Mi dezirus la vervon
subliman de  Petrarko,
por ke al Amo laŭdu.  

Mia koro, tamen,
pensas pli ol sentas,
en ĉi dezerto ega.

Neeblas bori  guton
de l’ akvo, kiu flirtas
sur nuda  foli’ je sun'.

Sed tra sulkoj de l’ vort’,
la poezi’ disfosas
l’aŭroron, kiu lumigas
la vere lastan rozon.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 01/05/2014.