Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

sábado, 30 de maio de 2015

Juiz de Fora: 165 anos!



É festa de aniversário,
mas na cidade operária,
tecelã da poesia,
sopra o vento da saudade
no presente da alegria.

É Juiz de Fora tão dentro
do coração de seus filhos,
que mesmo fora, distantes,
querendo, a alma se aninha
nos braços de suas montanhas.

É festa de aniversário,
mas na cidade operária,
tecelã da poesia,
sopra o vento da saudade
no presente da alegria...
 
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 31 de maio de 2015.

domingo, 24 de maio de 2015

Sem cerimônia _ Senceremonie

 


Sem cerimônia

 
Eis na linha do meu tempo,

a data que volta sempre,

trazendo um desassossego,

e  filosofias inventa...

 
Nasci de um corte sincrônico

na diacronia do eterno.

De Gêmeos: Castor e Pólux

em  coexistência amistosa...

 
Mineira por vocação,

tento cultivar silêncios

no céu  das ambiguidades. 

 
Caçadora de sentidos,

corto e costuro palavras

na arena da poesia.

E, quando choro, sorrio:

sou rio morro acima.
 
 
Senceremonie

Jen sur mia templinio,
la dato, kiu ĉiam revenas,
portanta maltrankvilecon,
filozofiojn elpensas...
 
Mi naskiĝis per tranĉ’ sinkrona
en la diakrona etern’,
El Ĝemeloj: Kastor’ kaj Poluks’
en kunvivo amikeca...

El Minoj pro mem inklin’,
en la ĉiel’ de l’
dusenc’,
kultivi silenton mi provas.
 
Ja, ĉasistino de sencoj,
mi tranĉas kaj kudras vortojn
ĉe l’ areno de l’ poezio.
Kiam mi ploras, ridetas:
supreniranta river’.
 
 
Maria Nazaré Laroca
Juiz de fora, 27/05/2015.
 
 
 

 

sábado, 23 de maio de 2015

No meio do caminho tinha um cão _ Sur la mezo de l’ vojo kuŝis hundo

No meio do caminho tinha um cão;
e ele dormia a sua liberdade, atravessado
no chão alegre de sol dessa manhã fria de maio.
Sem pedir licença, sem perguntar se incomodava;
aliás nem sabia disso: ele simplesmente existia.

Sur la mezo de l’ vojo kuŝis hundo

Sur la mezo de l’ vojo kuŝis dormanta hundo;
kaj tute senĝene ĝi endormigis sian liberecon
sur la sungaja grundo de l’ malvarma mateno maja.
Al ni ĝi ne petis permeson, ĝi demandis nenion;
fakte ĝi eĉ pri ĝeno ne scias: ĝi tutsimple ekzistis tie.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 23/05/2015.

domingo, 17 de maio de 2015

Despertar _ Vekiĝo


Despertar

No meu universo inacabado,
Deus é o sol interno
que me acende a alma
a vagar ainda
pelas nuvens cinza da ilusão.
Mas, então, aos poucos,
com as gotas desse Amor,
vou plasmando em luz
a gratidão pelo privilégio
de ser Sua criatura.

Vekiĝo

En mia nefinita universo,
Dio estas la interna suno,
kiu lumigas l' animon
ankoraŭ vagantan 
tra la grizaj nuboj el iluzio.
Sed tiam, laŭgrade,
per lumgutoj de Amo tia,
mi ade muldas plu
dankemon pro l' privilegio
esti  kreito dia.

Maria Nazaré Laroca
Rio de Janeiro /Juiz de Fora, 16/05/2015.

terça-feira, 12 de maio de 2015

Dança _ Danco



As  árvores da praça se erguem  na ponta dos pés, em devoção ao infinito. Mas destaca-se uma, estendida na relva com graça, como uma bailarina, a receber os aplausos azuis do sol de maio.
Ela foi tombando devagarinho ao compasso do tempo. Em aparente repouso, trabalha ainda. Na primavera, enfeita-se de flores cor de rosa e, com doçura, recebe os namorados e a alegria das crianças.   


Danco
La arboj de la placo staras piedpinte, sindoneme al la senfino. Sed jen unu el ili, kiu distingiĝas gracie kuŝante sur la herbo, kiel dancisto por ricevi la bluajn aplaŭdojn de la maja suno.
Ŝi ade kaj lante renversiĝis laŭ la takto de l' tempo. En ŝajna ripozo, ĝi ankoraŭ laboras. Printempe sin ornamas ĝi per rozkoloraj floroj, kaj dolĉe akceptas la amindumantojn kaj la ĝojon de l' infanoj.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 12 /05/2015.

sábado, 9 de maio de 2015

Sintonia _ Agordo



Sintonia

E o sabiá caminha com leveza
na grama do jardim;
olha para um lado, ora para o outro;
de repente olha para mim,
e meu tempo  se eterniza!


Agordo

Kaj  turdo marŝas malpeze
sur la  herbo de l’ ĝardeno;
jen ĝi rigardas flanken, jen alien;
subite ĝi ekvidas min,
kaj mia tempo  eterniĝas!

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora 09/05/2015.


sexta-feira, 8 de maio de 2015

Miserēre, miserēre!



O que fizemos de ti, Mãe Terra?
Estorcegam-te as entranhas,
semeando escombros.

A Natureza pranteia
os filhos perdidos no caos.
Esboroam-se séculos
de civilização e cultura.

Bradam tornados em fúria,
vomitam  vulcões em delírio.
Inundações, naufrágios...

A morte espreita as veias
exaustas do planeta.
Miserēre, miserēre!
Misericórdia, Senhor!


Kion ni faris el vi, Patrino Tero?
Tordiĝas viaj intestoj
kaj semiĝas  ruinoj.

Naturo funebras
la gefilojn perditajn en la kaoso.
Disfalas jarcentoj
el civilazaci’ kaj kultur’.
Kriegas furie  uraganoj,
Delire vomas vulkanoj.

Inundoj, ŝipdronoj...
La morto gvatas la vejnojn
elĉerpitajn de l’ planedo.
Miserēre, miserēre!
Mizerikordon, Sinjoro!

Juiz de Fora, 08/05/2015.
Maria Nazaré Laroca




sábado, 2 de maio de 2015

Outono _ Aŭtuno



Outono

Pelas veredas de maio,
gritam desejos de pássaro,
nostalgia de asas
nos jardins dessa lua
cheia de luz e fantasia.

Pelas veredas de maio,
desmaiam  lírios, jazem
folhas secas nos sonhos
de mais um  outono.



Aŭtuno

Tra la  padoj de majo
krias deziroj de birdo,
nostalgio pro flugiloj
en la ĝardenoj de l’ luno
plena je lum’ kaj fantazi’.

Tra la  padoj de majo
svenas lilioj, kuŝas
sekaj folioj sur sonĝoj
de  unu plia aŭtuno.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 02/05/ 2015.