Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

quarta-feira, 28 de junho de 2017

Magia _ Magio




Magia

Delicadeza suspensa
no jardim daquela casa;
janelas sempre fechadas:

A roseira cor de rosa
cujas pétalas-meninas
rodopiam vaporosas
em doce valsa de Strauss.


Magio

Delikateco levita
ĉe ĝarden’ de tiu domo;
fenestroj ĉiam fermitaj:

La rozkolora rozujo,
kies petaloj infanaj
tre diafanaj kirliĝas
per milda valso de Strauss.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 28/06/2017.

sexta-feira, 23 de junho de 2017

Destino



Destino

E ela cresceu soberana no jardim daquela casa, braços abertos para o céu de todas as cores e humores. Vasta cabeleira folhosa, ornada de flores aveludadas cor de rosa. Elegância discreta e paciente.
De repente a casa tornou-se uma montanha triste de entulhos e poeira. Comovida ante a inocência da árvore à espera da morte, quase chorei. Ela cumprira seu destino com dignidade. E eu não podia fazer nada.
Então tive uma ideia ingênua: pedi um ramo florido ao rapaz que cuidava do serviço de demolição. E, segurando, com ternura, aquele ramo quase do meu tamanho, subi a rua em direção à praça onde gosto de caminhar de manhã.
Para minha alegria, o jardineiro prometeu-me plantá-lo entre as outras árvores da praça. Senti um alívio. Espero viver para poder assistir ao renascimento da velha amiga.

Destino

Kaj ĝi kreskis suverena en tiu doma ĝardeno, kun malfermitaj brakoj al la ĉielo el ĉiuj koloroj kaj humoroj. Larĝa foliplena hararo, ornamita per veluraj floroj rozkoloraj. Jen diskreta eleganteco kaj pacienco.
Subite la domo fariĝis trista amaso da skombroj kaj polvo. Kortuŝita antaŭ  la senkulpeco de l’ arbo atendanta morton, mi preskaŭ ploris. Ĝi plenumis sian destinon kun digno. Kaj mi nenion povis fari.
Do naiva ideo venis al mi en la kapon: mi petis de la tiea prizorganta laboristo, ke li donu al mi floran branĉon. Kaj tenere tenante tiun branĉon preskaŭ je mia grando, mi supreniris sur la straton ĝis la placo, kie matene mi ŝatas promeni.
Por mia ĝojo, la ĝardenisto promesis al mi planti ĝin inter la aliaj arboj en la placo. Do mia koro malpeziĝis. Mi esperas vivi por povi akompani la renaskiĝon de mia malnova amiko.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 23/06/2017.

quinta-feira, 15 de junho de 2017

Busca _ Traserĉado




Busca

O poema
acorda a aurora
e trata logo
de acender o sol
só para ver
aljôfares
a tremer
no arrebol
que tinge
a cabeleira
de árvores
antigas.

Bêbado
do orvalho
da manhã,
o poema
acolhe
pássaros:
aros
de paz
que passam
pelo céu 
urbano.

E o poema
embarca
na viagem
alucinada 
de um beija-flor    
em busca do amor...

Ao meio-dia,
o poema
adentra
a construção
onde descansa
o sono do pedreiro.

E fica então
ali  quieto,
copiando
em secreto
o sonho humano
de um coração.


(Juiz de Fora, agosto de 2010.)


Traserĉado

Poemo
vekas
auroron
kaj ekŝaltas
tuj la sunon
nur por vidi
trembrili rosojn
sub ĉielruĝo,
kiu pentras
la hararon
de oldaj arboj.

Ebria
de roser’
matena,
akceptas
birdojn
la poemo:
arojn el paco,
kiuj pasas
tra la urba ĉielo .

Kaj la poemo
ekiras per
flugo halucina
de kolibro             
serĉanta amon...

Tagmeze
eniras la poemo
konstruaĵon,
kie ripozas
la dormo
de masonisto.

Kaj do ĝi restas
tie  kvieta  
kaŝe kopiante
la revon homan
de ies koro.

Maria Nazaré Laroca
Poemo tradukita en la 15-a de Junio 2017.








domingo, 11 de junho de 2017

Contexto _ Kunteksto



Contexto

Lá fora o assédio
de ocas palavras,
loucas disparadas
no seio do tédio.

Trôpegas, sem rumo,
se arrastam no caos
vazio do mundo.

Mas eis que protestam
desejos calados
na teia de versos:
duelam metáforas;
salva-se o poeta.

Kunteksto

Eksteras sieĝo
de vortoj malplenaj,
freneze ĵetitaj
ĉe sinon de l’ tedo.

Malfirmaj, sendirektaj,
ili treniĝas sur kaos’
senenhava de l’ mondo.

Tamen jen protestas
silentaj deziroj
en versoteksado:
luktas metaforoj; 
poeto saviĝas. 

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 10/06/2017.