Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

quinta-feira, 7 de setembro de 2017

Eu, poeta? _ Ĉu mi, poeto?




Eu, poeta?

Não sei a quantas vozes dou guarida;
uma polifonia peregrina
rege variações do mesmo tema:
a inefável sinfonia da vida.

E as vozes poemas vão tecendo
com as lágrimas e risos do mundo,
mas, muitas vezes, jazem no silêncio
sob o olhar indefeso do poeta...
Então meu eu Dom Quixote menino
entra em cena e rabisca um poema.



Ĉu mi, poeto?

Mi ne scias, kiom da voĉoj mi gardas;
jen pilgrimanta polifonio
regas variojn pri la sama temo:
nekompreneblan simfonion de l’ vivo.

Kaj poemojn la voĉoj teksadas  
per  larmoj kaj ridoj de l’ mondo,
sed en silento ili kuŝas multfoje
sub la senhelpa rigard’ de l’ poeto...
Tiam  la knaba donkiĥota mio 
la scenejon eniras, 
kaj blinde verkas poemon.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 07/09/2017. 

quarta-feira, 6 de setembro de 2017

Cilada _ Insido



Cilada

Sou uma palavra
que vive e significa
só nas entrelinhas,
como um peixe descuidado.

Na maioria das vezes
sou um substantivo
abstrato que deseja
ficar concreto,
aberto a  adjetivos
sobretudo os sensoriais,
bons de degustar.

Quero desarmar meu olho
com Poesia,
e reaprender o mundo
suavemente assim.

Sou sujeito da oração
que modalizo
à minha maneira;

Também sou predicado
cheio de atributos
que me confundem:
sonhos perfumados.
Apenas.


 Insido

Mi estas vorto
vivanta kaj signifa
nur interlinie, tiel
kiel senzorga fiŝo.

Plejofte substantivo
abstrakta mi estas,
tiu,  kiu deziras
konkretiĝi, kaj
malfermatas ĉefe
al sensaj adjektivoj
nepre frandindaj.

Mi volas malarmi l’ okulon
per Poezio kaj milde
do la mondon relerni.

Mi estas subjekto
de propozicio,
kiun mi laŭvole
modaligas;

Mi ankaŭ estas predikato
plena de atributoj,
kiuj min konfuzas:
bonodoraj revoj.
Jen nure.                         

Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 14/03/2013.




quinta-feira, 31 de agosto de 2017

Poemeto por Marjorie Boulton


“Ŝajnas ke, dum mi serĉas mian propran plej realan memon, mi duonkonscie serĉas ion, kio estos valida por    ĉiuj homoj.”  (Marjorie Boulton)


Marjorie Boulton: poetin’ multobla,
nia plej brila stelo el poezio, 
virino homama, nin adiaŭas,
kaj l’ esperanta mond’ sopiras orfa.

Tamen Parnaso glore al ŝi festas;
gaje dancantaj muzoj ŝin akceptas,
kaj al ŝi regalas per donac’ unika:
bunta bukedo da poemoj ŝiaj,
kiuj iĝis vivantaj floroj lumaj.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 31/08/2017.

terça-feira, 22 de agosto de 2017

Conversa _ Konversacio



Conversa



Poetar em Esperanto
é magia que me encanta,
fácil de se compreender.

O poema das montanhas
atravessa continentes,
hospeda-se em terra estranha.

E com seus versos conversam
estrangeiros corações:
água boa de beber
em tempo de muita sede.


Konversacio


Poemumi  Esperante
estas ravanta magio,
ja facile komprenebla.

La poem’ el la montaro
transiras la kontinentojn,
ĉe fremdaj landoj gastiĝas.

Kaj kun la versoj babilas
foraj koroj eksterlandaj:
jen bona akvo trinkebla
en tempo soifoplena.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 22/082017.

sábado, 19 de agosto de 2017

Visita _ Gasto



Visita

Hóspede indesejada
que atordoa:  a dor
(substantivo abstrato
só no dicionário).

Algazarra de tendões rompidos
relampeja no ombro,
incendeia o pescoço
e congela o braço perplexo:
voo abortado, órfão da alegria.
E o corpo segue viagem.


Gasto

Nedezirinda gasto,
kiu nin konfuzas: jen doloro
(abstrakta substantivo
nur en la vortaro).

Bruego de rompitaj tendenoj
fulmtondras en la ŝultro,
bruligas  la kolon,
kaj frostigas la perpleksan brakon:
flugon abortitan, orfon de ĝojo.
Sed  la korpo plu vojaĝas.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 19/08/2017.

quarta-feira, 9 de agosto de 2017

Figura _ Figuro



Figura

Talvez eu seja
o avesso da imagem
que teu olho capta:
metáfora...
ou metonímia
de mim: eu
que transgrido
na fímbria poética
do inefável.


Figuro

Eble mi estas
la reverso de la bildo,
kiun kaptas via okulo:
metaforo ...
aŭ metonimio 
pri mi: ribelema
ĉe l’ rando poezia
de l’ neesprimeblo.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 09/08/2017

quinta-feira, 27 de julho de 2017

Afiŝo




Malpoeme, oni
ĵonglas per vortoj
sur la korto de l’ koro.

Dorlotas mi oron,
kaj floras doloro,
kiu stelojn priflaras.

En la ostoj avaraj
al mondo frostas.
Subite ekdisfalas
la haŭto de simplaĵoj:
larmoj apenaŭas,

Ĉar niaj nioj
dependas de
viaj vioj.

(Ho, venu! Min ŝatu!
Mi reĝas fulme kaj tre belas
sur la foto fantasta!)

Voras horojn la mallumo,
kiu fasonas mensojn
perrete interkonektitajn.

Kaj jen demando bizara:
ĉu vera amo ankoraŭas?


Maria Nazaré Laroca
Juiz de fora, 27/07/2017.